诗词拼音内容
mei

弘扬国学·传承文化 | 传承国学经典 弘扬传统文化

首页 > 诗文 > 与蒲宗孟传正察推 > 拼音版 60621

《与蒲宗孟传正察推》拼音版

冯山宋代

zōngmèngchuánzhèngchátuī--féngshān

yuèshìsòngtíngruòsǎoshuāyǎn簿shūjìngzuòchīmèn

shàngchūménfánzhōng访fǎngxiányǒuqiěshūyōngè

shuǐyánzuòjiědàihuóqīngtánchénkuàiruòyǐnbīngxuě

qīngshānsuītóngsuǒchùlèijīndàojūnyánshūjiānháo

shípiānshīzǒngjiějīnjiáwǎngshícǎocǎohènjiànběn

quánbiān使shǐjǐnwànlòudōukuòzhūjūnhǎoshīxuélùnměixiāng

suìshīběnyuánshíchángjiànshèngjiǔhuāngfèiliánjūnchú

hànānlóngzhōngyīnglèikòngjiéchíchěngzhuàngsōngdàishǒujiē

xíngróngruòhuìhuàfěngguòshǎnghuítóusuǒpíngdànchūnxìngzuìqīngyuè

wàizhēnqiǎomàndiāojiēěrtàicāngchūguīcuō

suīwénshǎoxiǎojiānxiázhuīfēnfāngxiánzhé

kuángwàngzǒuzāoliúbèizhōngdàoǒuchéngbìngliǎngyǎntòngxiā

jiànzhéhūnhènjīnguālǐnlǐnyōufèigèngxúnjiùzhā

píngshēngzhìgāoyuǎnsuōxiǎojǐnyòucóngxiàndàoláiqiángqiěhuí

chángkǒngxiàmínshìxuānguāzhōngfánbiànqiáocuìfènchéngǒuhuì

xiánpèituōwèishǒujiùjiàosuīkāngkǎizhuàngxiāoshā

qīnghuáguǒfēnkànrénménxiànjūnmíngshēnghǎofēngzòngchāo

pínglíngxuānzhùshìèrányóuzhìjiǎoguānkuàngbǎoxīn

shǐchūwèishímiànzhǎnshǒuwǎncuōxiāngzhíǒuxiāngqīngsōngyǐnténg

shǐtóujǐnbiǎocháwénběnfēiqīngfǎngchù

jūnhòubáogāolùnjièkuòqióngzhōngfánwèi

tàizhòngzǒushìráoxiǎnhuáqiědāngxué鸿hóngjiànnéngzhùmiáo

qiónggàiyǒumìngyùnzhuǎnsuíyǎnggàiguānshìshǐdìngchángwénrénshuō

gōngmíngtǎngyīnjūnwèixúnduō

冯山简介

宋代·冯山的简介

宋普州安岳人,字允南。初名献能。时称鸿硕先生。嘉祐二年进士。熙宁末,为秘书丞、通判梓州。邓绾荐为台官,不就,退居二十年。后范祖禹荐于朝,官终祠部郎中。有《春秋通解》、《冯安岳集》。 ...

► 冯山的诗(222篇)

诗词拼音内容