诗词拼音内容
mei

弘扬国学·传承文化 | 传承国学经典 弘扬传统文化

首页 > 诗文 > 哀时命 > 拼音版 408669

《哀时命》拼音版

庄忌先秦

āishímìng--zhuāng

āishímìngzhīrénshēngzhīgòushí

wǎngzhěbānyuánláizhě

zhìhànhènérchěngzhùzhōngqíngérshǔshī

jiǒngjiǒngérmèi怀huáiyǐnyōuér

xīnérgàozhòngshúshēnmóu

欿kǎnchóucuìérwěiduòlǎorǎnrǎnérdǎizhī

chùchóuyǐnyuēzhìchénéryáng

dàoyōngsāiértōngjiāng广guǎngérliáng

yuànzhìkūnlúnzhīxuáncǎizhōngshānzhīyīng

lǎnyáozhīdiànzhīwànglángfēngzhībǎntóng

ruòshuǐwèinánzhōngduànértōng

shìnénglíngjìngyòuérgāoxiáng

rányǐnmǐnérérfǎngyáng

chàngchǎngwǎngyǒngxīnzhěnérzēngshāng

chóuchúyānliújǐnérjuéliáng

kuòbàojǐngérchāoyǒngxiāng

kuòluòéryǒushuíwánfāng

báiwǎnwǎnjiāngāi寿shòuzhījiāng

chēérjiǎnzhānhuáiérnéngxíng

shēnróngzhuóshìzhījìn退tuìzhīdāng

guāncuīwéiérqièyúnjiànlínércónghéng

shèchǔzuǒguàsāng

yòurènzhōuliùxíng

shàngtóngzáoruìxiàyuētáng

yuánzūnjiéérshìgāozhìyóubēitāng

suīzhīkùngǎicāozhōngxiéwǎnghàifāng

shìbìngérhǎopéngdòuérxiāngliàng

zhòngzhōujiānxiánzhěyuǎnéryǐncáng

wèifènghuángzuòchúnlóngsuīchìróng

línghuángzhīyānchénérxiàozhōng

érxiánshúzhīzhīcóngróng

yuànshūzhìérchōuféngyōngzhīxiōng

zhāngguīzèngguīlǒngliánmèngtónggōng

shìwèihéngjiāngchóuérzhōngqióng

yōuzhuǎnérmèiwéifánmènéryíngxiōng

húnmiǎomiǎoérchíchěngxīnfányuānzhīchōngchōng

zhì欿kǎnhànérdànyōumèiérshénnán

kuàishǒurán欿kǎnqièéryǒngtàn

chóuxiūérwǎnzhuǎnguànfèiruò

juééryòngcāoguīérsuǒshī

chěngzhōngtíngyānnéngyuǎndào

zhìyuányòulíngkǎnjiéqiǎo

biēérshàngshānzhīnéngshēng

shìguǎnyànérrènzānghuòquánhéngzhīnéngchēng

jùnzōuzhēngpéngshǐshè

yánzhàngchǐshēnyàoér

wàixiéshàngqiānliánzēng

jiānqīngérróngxiáér

guāngtóushēnyuānhuòshìzhīchéngòu

shúkuícuīzhījiǔyuàn退tuìshēnérqióngchù

záoshānyíngérwèishìxiàbèishuǐzhǔ

méngméngchénjiàngyúnfěiérchéng

hóngfēncháoxiáyínyínérlín

chāomángmángérguīchàngyuǎnwàngkuàng

xiàchuídiàoshàngyàoqiúxiānzhě

chìsōngérjiéyǒuwángqiáoérwèiǒu

使shǐxiāoyángxiāndǎobáiwèizhīqiánhòu

yúnérmíngbái鹿érróng

húnzhēngzhēngwǎngérguī

chùzhuōzhuōéryuǎnzhìhàodàngérshāng怀huái

luánfèngxiángcāngyúnzēngjiǎoérnéngjiā

jiāolóngqiánxuányuānshēnguàwǎngluó

zhītāněrérjìnxiàyóuqīng

níngyōuyǐnyuǎnhuòshúqīnzhīwèi

ziérchéngyuánchénluó

suījiěbiànzhōngxìnzhīhuà

zhìpēngpēngérnèizhíshéngér

zhíquánhéngérchēngqīngzhòngérchà

gàichéngòuzhīwǎngrǎngchúhuìlèiérfǎnzhēn

xíngbáiérzhìzhōngjiǎojiéérshūqīng

shíyānéryòngqiěyǐnéryuǎnshēn

liáocuànduānérérshēng

便biànyuānérfányānfènérxiáoshū

shíàiàijiāngsuìmèntànérmíng

shǒuyángyāoyǐnérróng

tàigōngwénwángshēnzhìérchěng

怀huáiyáoxiàngérpèiqióngyuànchénlièérzhèng

shēngtiānzhuìzhīruòguòlànmànérchéng

xiézhīxíngcǎnérméngshēng

yuánjiànyángchūnzhībáikǒngzhōngyǒngnián

庄忌简介

先秦·庄忌的简介

庄忌(约前188-前105)西汉辞赋家。会稽吴(今苏州吴县)人。因避汉明帝刘庄讳改名严忌,与邹阳、枚乘等唱和,是梁孝王门下著名辞赋家。作品仅存哀时命一篇。 此赋感叹屈原生不逢时,空怀壮志而不得伸。是咏屈赋中的佳品。此赋纯属骚体,保持了由贾谊开创的西汉早期骚赋所具有的特点。感情真挚,篇幅短小精悍,是咏屈赋中的佳品。 ...

► 庄忌的诗(1篇)

诗词拼音内容