诗词拼音内容
mei

弘扬国学·传承文化 | 传承国学经典 弘扬传统文化

首页 > 诗文 > 送别探得南字 > 拼音版 249390

《送别探得南字》拼音版

陈襄宋代

sòngbiétànnán--chénxiāng

zhéhuànqíngláoluòqióngtōnggèngān

shūjiānfèishìdàocán

línzhōushǒuchángpéihòuchéngcān

西yóuwèiyànběihǎiyǐnfānghān

nièdēngyúnjiàoménluó访fǎngzhúān

tāoqiānqǐngxuějiùlǐngwànduīlán

gòushínánkuísuìsān

péijīngfāngjiēzhěnguīshěnghuìtóngcān

shìziwénzōngcháotíngwèndān

hǎoliújūnzuǒyòuélǐngjùndōngnán

suìhànqiánréngguìmínmìngkān

xiàchēkuānmiǎnxùntiáncán

huàchéngchūnbiéxīnshūbotán

fēngruìjiédāndān

lóngfèngwángguóyānxiákān

xiāngqīngfànguìzijìngpiāolán

cǎoxíngyínlángāifèngyǎng

ziwényùnqīngtán

wàimíngtiānlàizūnqiánshínán

wéiyīngliánjiùyǐndiàojiāngtán

陈襄简介

宋代·陈襄的简介

(1017—1080)宋福州候官人,字述古,人称古灵先生。与陈烈、周希孟、郑穆友称“四先生”,倡理学。仁宗庆历二年进士。神宗朝为侍御史知杂事,论青苗法不便,出知陈州、杭州。后以枢密直学士知通进、银台司兼侍读,判尚书都省。尝荐司马光、苏轼等三十三人。有《古灵集》。 ...

► 陈襄的诗(161篇)

诗词拼音内容