诗词拼音内容
mei

弘扬国学·传承文化 | 传承国学经典 弘扬传统文化

《趋翰苑遭诬构四十六韵》拼音版

李绅 李绅唐代

hànyuànzāogòushíliùyùn--shēn

jiǔdānggānsānqiānyīngruìzuǎnyáochāngshèngzōngshèng

huàxiàngchuíxīnlìngxiāobīngjiùxuǎnxiánfāngzhìzhāojiànshēng

diàoyuánshéngōngyùnhuàtuōlínchāohàngxièfānpéng

pěngēnguāngbiéchōuháowènshūfèngxíngliáncǎilónghànjièzhū

zhìshēngmíngguǎtiānjiéshēnchóukǒushànchán

hǎitóngchénjuàn鸿hóngmáojiànbiànfēnhēibáizhípéng

tíngshòufāngchéngjiǎojiēmíngshǐxiàoqīngyǎnxīngluòdòucuīshū

zhuìjiànbēiqiáoyuèhàogōngdǐngluànqúnfénghàiròuzòngkuángchū

dǎnwèihuīgānjiéxīnyīnxuèmǎnfāncuīhàilàngzhēngzhàozhéwēi

yànshūfāngzhàyáoménxìnwèibàngxìngjīnjiùshuòhuǐshēng

wěnjīnxiānzhāngluóchěngxiánwǎngliǎnghǎihènzhǐfān

zhànglǐngchōngshézhēngchínièhuīwàngtiānshōuxuěkànjìnglǎnshuāng

cǎorénjīngjiǎnmáohuāngshìwèizhūhuǒfēngqíngchùshànshānguǐzhōng

qiónglǎoxiāngguānyuǎnchóuròuquèlíngkuīyǒuguīruìchū

yāndǎoshēnqiānzhàngcāngmiǎohǎibiāochuánxìn使shǐjiāngzhàorèn

dàojiēsāndōngláijīngliùyuèàntāncháojīnglài

shǒuānléiméiwèibìngrùnjiāngyànwàngléi

zhàoxiàyīnbānshuòēnshěngkuángtiānyóuzhǐ鹿shèshàngpíng

lǐngzhānniúdòujiāngcuìwèipíngrénshuíguǐ

péncháotōngchǔkuāngshānjiēlóuqīngguìmǎnyuǎnlián

仿fǎngjiētíngbēihuānjǐnjiùjiāofēng宿cǎoshuāibìnzhòngshēngchú

wànfēnliángyuànshuāngjīngqīnqīnsuìyuèrǎnrǎnjìnsāng

chóuqiān鸿hóngniànzhōngdāngguīgèngxuéyángzhū

李绅简介

唐代·李绅的简介

李绅 李绅(772—846)汉族,亳州(今属安徽)人,生于乌程(今浙江湖州),长于润州无锡(今属江苏)。字公垂。27岁考中进士,补国子助教。与元稹、白居易交游甚密,他一生最闪光的部分在于诗歌,他是在文学史上产生过巨大影响的新乐府运动的参与者。作有《乐府新题》20首,已佚。著有《悯农》诗两首:“锄禾日当午,汗滴禾下土,谁知盘中餐,粒粒皆辛苦。”脍灸人口,妇孺皆知,千古传诵。《全唐诗》存其诗四卷。 ...

► 李绅的诗(135篇)

诗词拼音内容