诗词拼音内容
mei

弘扬国学·传承文化 | 传承国学经典 弘扬传统文化

首页 > 诗文 > 【正宫】赛鸿秋北 > 拼音版 13752

《【正宫】赛鸿秋北》拼音版

汤舜民元代

zhènggōngsài鸿hóngqiūběi--tāngshùnmín

huìjiāxiǎngduōqíngyuèjiàoshāng怀huáibàodāngshíxiàngmíngyuányóushǎngtónghuānduāndeyánróngmào

měixīncōngqiàotiānshēngdeláizhīyīnjiěmínggōngdiàoyínshīshànjīngshǐtōngsānjiàokàndànxián

pǐnzhúbānbānmiào

tiānnándāngshítónghuānxiàoxiéshǒuxiànghuājiāndàoshǎngxīnshítóngyǐnxiāngláoqīngchùgòngxún

fāngcǎojiànyóufēngfěndiédōuláiràoliǎngdiǎnchūnshānéméisǎoqúnyángyǎngxiānyāoyúnduījīnfèngxiétiāo

tánbǎnqīngqiāo

tuōshāndàichìxiǎoliángzhōuběishànbǎnqīngqiāojǐnzhēngdǎozhǐpiāngāobīngxiánfēnqīngqīng

zhòngzhuóxīnměiyīnqiǎokàntàiqīngyíngyāoduāndeshìfēngyùnjiāoráoèyúnshēngměitòu

qīngxiāoduāndeshìduōmiàozhēnshìróngmiànhǎitángjiāo

yāokànjīnliánkuǎncāngtáidàoyúnduījīnfèngxiétiāochángyándàofēngliúdezhejùnyīng

làngzideféngzheqiàozhuō便biànyǒuféngkuíhuángzhào便biànyǒuqiānjīnmǎinánxiāo

yànguòshēngnánduōjiāodānqīngzěnmiáogèngtiānránhuāróngxiǎoqiǎofēngliúdeshìróngmàoyǒuwàn

bānjiāoyǒuwànbānbiāogèngwànbānfēngyùnqiānzhǒngyāoráoshēngpiāomiǎohuàtángshìtīnghuàliángchénràozhǐjiào

xíngyúnfēiguòhuàlánqiáo

zuìtàipíngběihuìjiābèichūnguāngxiāngnǎoyuèzhezhǎnzhuǎndetiānqiáokànwǎngláishuāngyàngòng

cháoshānuǎnchùyuānyāngbìngzàichízhǎokànfēngméidié使shǐ穿chuānhuānàojuédewēiwēijiāngshāchuāngshào

gèngkānfēngjiāngzhúzhīqiāozhèliángshíjiéshìle

qīng怀huáinánliánxiāoànpiāoshuǐjiàngāoxiàngxiāohàojiùyuēnánjiùqíngnánshějiù

chóuzhòngyúnshuǐtiáotiáofánglóngjìngqiāoshuǐchényānlěngbǎoxiāngzhǐjiàorénfénghuājiǔxìngliáo

huòlángérběizhèxiēshíxiāngbìngyǒushuírénjiāngliáojiànshēnshòulejiāngzhèzhū

yán绿bìnkànkàndejǐnqiáofèilejīngshǐleshuāngháoměijiāmènyānyānchīshìzuìhúnànxiāoé

shìzhuīwānxīndāojiǎoliáozheguǐbìnglíngdānyào

yāopiānyànténgténglièhuǒfénshāoleǎomiàobáimángmánglàngtáotiānshuǐyānlelánqiáoméngméngtáoyuándòng

deláitiáoyáojiǎchōngzháitiānrénxúncuīxiāngdejiānláozuìshìjiāngchǔguǎnzhèyáng

táibēnghuàidào

xiǎotáohóngnánděngxiánjiānsháohuálǎolechūnduōshǎotīngdetiěyánjiānxiǎngdīngdāngjiāngrén

nǎoyīnshūqīngniǎoxīnchángcháoshāng怀huáibàoshínénggòuzàizhěngluánjiāo

bànshūběizhèchóufánmìngsuǒzhāobànchéngxīncāngtiāngàoyuàndeshàngqiángtóugòngchùtóng

huānyǒuměimǎnshēnróng耀yàochángyándàoqīngxiāoyǒuzhōngdàocáichēnglexīnmiáo

xiàoshàngběizàijiāngchǔyángtáilěideláozhònggàizuòǎoshénmiàozhuānletáoyuándàojiǎchōng

zháirénqīngqiāolánqiáoxiàshuǐguīcáoxuǎnliángxiāofèngluánjiāoyǐnxiāngláojiāngcuīxiāngdòngfángchūnhuā

zhúzhào

wěishēngnántiānháifēnzhāodàiwǎntóngxīndàolǎobànzhùmíngxiāngměishāo

汤舜民简介

元代·汤舜民的简介

汤舜民,元末明初戏曲作家,号菊庄,字、生卒年、生平事迹均不详,象山(今属浙江)人。补本县吏,非其志也。后落魄江湖间。好滑稽,与贾仲明交久而不衰。文皇帝在燕邸时,宠遇甚厚,永乐间恩赍常及。所作乐府、套数、小令极多,语皆工巧,江湖盛传之。所撰杂剧2种:《瑞仙亭》、《娇红记》,惜已佚。朱权《太和正音谱》评其词曲格势,喻如“锦屏春风”。 ...

► 汤舜民的诗(31篇)

诗词拼音内容