诗词拼音内容
mei

弘扬国学·传承文化 | 传承国学经典 弘扬传统文化

《惠州王紫诠太守筑罗浮子日亭落成作歌寄之》拼音版

梁佩兰 梁佩兰清代

huìzhōuwángquántàishǒuzhùluózitíngluòchéngzuòzhī--liángpèilán

dēngshāndàoluódiānwànzhēnrányáofángxuánshìshíèrqúnzhēnshēngzhǎngxuāntián

kuàngzhīpéngláizuǒjīnlíngfèiyáoxiāngliánfēngyúnléichūxiàshàngjièmǎnghànghánchéngxiān

láixīng宿zhàofēnyǒuruòshùchuíjīnqiánzhōujiǔdiǎnjǐnshùzhōngyuányáoqīngyān

jiùzhōngfēiyúngèngjuétiānméndiédàngyúnliánmiányínzhùdàozàibèizuòhuōluòpíngdāngqián

shénxiāozáoshīxiàniǎodàoyǒuténgluóqiānrénzhùtíngzàixiàxúnzhōutàishǒujīnháoxián

wèitíngmìngmíngyuēzixiàngzhítàn鸿hóngméngxiānshìjiānwànshìgēnběnhuángzhōngziquán

jìngwèidòngběntàixúnhuándiéyùnfēiyánquányīnyángxuánzhuǎntuīzhòuyángmíngzhúguānghuítiān

wēiyuánzhōnggǎogǎotàiyīndōngānnéngchánshānsāngèngzuòjiàngāotàidàijiān

tiānjiàohǎishuǐdònghǎizhōngyǒngchūjīnpányuánzhěngpèishēngruòshénrénwǎngyònghuíqínbiān

tàishǒumíngtíngwèièrlóushíwèibēijuānshūniányuèrénmǒumǒuqiānqiūwànshìmíngshānchuán

shūxiānrénhǎiqióngzichànggòngchèyúnxiájiānpíngshēngshèngzhàngjīnkuāngbáiyuèsuípānyuán

luójiāshānwàngzhǐchǐfǎnshìwǎngyóuyōuyànshānlíngdàixièzhāoshǒujiǔhuángláigāoxiān

dòngménjièdiéfēngdǐnghuòjiùguìmiánfánjūnzhǔlóngcōngchǐzèngxiāngchóuxiānfēilóngpiān

梁佩兰简介

清代·梁佩兰的简介

梁佩兰 梁佩兰(1629 ~1705)清初诗人。字芝五,号药亭、柴翁、二楞居士,晚号郁洲,广东南海人。年近六十方中进士,授翰林院庶吉士。未一年,遽乞假归,结社南湖,诗酒自酬。其诗歌意境开阔,功力雄健俊逸,为各大诗派一致推崇,被时人尊为“岭南三大家”与“岭南七子”之一。 著有《六莹堂前后集》等。 ...

► 梁佩兰的诗(18篇)

诗词拼音内容